MHP Kahramanmaraş Milletvekili Sefer Aycan Yaşlıların Yaşadıkları Sorunların Araştırılması ve Gerekli Önlemlerin Alınmasıyla İlgili Araştırma Komisyonu Raporu üzerine Milliyetçi Hareket Partisi Grubu adına söz alarak şöyle konuştu;”Sayın Başkan, sayın milletvekilleri; Yaşlıların Yaşadıkları Sorunların Araştırılması ve Gerekli Önlemlerin Alınmasıyla İlgili Araştırma Komisyonu Raporu üzerine Milliyetçi Hareket Partisi Grubumuz adına söz almış bulunuyorum. Sizleri saygıyla selamlıyorum.
Yaşlıların sorunlarının araştırılmasıyla ilgili Milliyetçi Hareket Partisi olarak biz de önergeler vermiştik. O yüzden araştırma komisyonu kurulmasının gerekli olduğunu düşünüyorduk ve bu doğrultuda kurulan Araştırma Komisyonunda da görev aldık. Araştırma Komisyonumuz çok kapsamlı bir çalışma yaptı, detaylı bir rapor hazırladı. Komisyon çalışmalarına katılan, rapora destek veren tüm kişi ve kuruluşlara teşekkür ediyorum.
Yaşlılık, değişik şekillerde tanımlanmakta ama en kolayı, en rahat kabul edileni 65 yaş üstü nüfus, yaşlı nüfus olarak kabul edilmektedir. Bu kronolojik bir tanımlamadır, farklı şekillerde de tanımlanıyor, aslında yeti kaybı, uyum eksikliği olarak da değerlendirilebilir, adaptasyon sorunu olarak da değerlendirilebilir ama en çok kabul edilen -dediğim gibi- 65 yaş üstü nüfus olarak ele alınmasıdır; bu 65 yaş üstü nüfusun dilimine göre de yaşlı veya genç nüfus olarak değerlendiriliyorsunuz. Eğer ülkedeki yaşlı nüfusunuz, 65 yaş üstü nüfusun yüzde 10’un üzerindeyse o ülke yaşlı nüfuslu bir ülke olarak değerlendirilmekte.
Türkiye’de de dünyada da 65 yaş üstü nüfus giderek artmaktadır. Ülkemizdeki son rakamlara, 2021 rakamlarına göre 65 yaş üstü nüfus tüm nüfusumuzun yüzde 9,8’ini oluşturmaktadır yani yüzde 10 barajına çok yaşlaşmış durumda. Onun için, Türkiye’nin de artık yaşlı nüfuslu bir ülke olarak kabul edilmesi gerekir; bu yüzden de biz araştırma önergesi vermiştik ve istemiştik. Artan bu yaşlı nüfusumuza göre mutlaka politikalar belirlemek ya da politikalarımızı gözden geçirmek gerekiyor. Bu 65 yaş üstü nüfusumuzun, yaklaşık 8,3 milyonluk nüfusumuzun yüzde 45’i erkek, yüzde 55’i de kadınlardan oluşmaktadır yani bu dilimde kadınlar daha fazladır. Dünyada da -dediğim gibi- yaşlı nüfus artmakta. En çok 65 yaş üstü nüfus ise Avrupa’da ve Japonya’dadır; dilim olarak fazladır, buralarda bu oran yüzde 20’yi aşmıştır. Japonya ve Avrupa ülkeleri genellikle ileri yaşlı ülke olarak kabul ediliyor.
Tabii, yaşlılık birçok sorunu da beraber getiriyor; bunun tıbbı sorunları var, sosyal sorunları var, ekonomik sorunları var. Yani, yaşlılık aslında her kesimi de ilgilendiren sorunlar getirmekte. Tabii, bunlar detaylı olarak konuşuldu, tüm taraflar önergeler getirdi; biz de Milliyetçi Hareket Partisi olarak bu önergelere destek veriyoruz, Milliyetçi Hareket Partisi olarak biz de yaşlıların sorunlarını çok önemsiyoruz.
Tabii, toplum olarak Türkiye’nin yaşlısına değer veren bir sosyokültürel yapısı var ama nüfusumuz ve yaşantı şeklimiz değişiyor, özellikle şehirlerde ayrı yaşam sorunları ortaya çıkmaya başlıyor. Eskiden -tabii ki geleneklerimiz öyleydi, hâlâ da devam ediyor tabii- özellikle küçük yerlerde yaşlılar çocuklarının evinde veya birlikte yaşayarak çok da huzurevine ya da yaşlı bakımevlerine gitmeden yaşantılarını sürdürüyordu ama değişen sosyolojik yapımızla, özellikle büyük şehirlerde yaşlılar yalnız yaşamaya başlamıştır; o zaman da ayrı bir sorun ortaya çıktı.
Şimdi, kabul edilen yaklaşım şu: Yaşlının mümkün olduğu kadar kendi sosyal çevresinde ve aktif olarak yaşamasını sürdürmeye yönelik önlemler almamız lazım yani “yaşlı” demek aslında “bu dünyada işi bitmiş” anlamına gelmemesi lazım, hayatın son gününe kadar mutlaka onu da aktif bir şekilde hayatın içinde tutmamız lazım. Tabii ki hiçbir şey yapmayacak anlamına da gelmiyor; mutlaka kendi yaşına, becerilerine uygun işler de yapmasını sağlamak yani aktif yaşamasını sağlamak zorundayız, hayatın içinde tutmak zorundayız; her kurumun bununla ilgili önlem alması gerektiğini düşünüyoruz, özellikle yerel yönetimler mahallelerde yaşlıların oturacağı, birlikte birtakım etkinlikler yapacağı ya da birtakım üretimler yapacağı yerler kurabilir. Tabii, en çok burada yerel yönetimlere görev düşüyor, onun dışındaki kısmı da aslında iki kuruma bağlamak lazım. Çok farklılaşmak, her kurumun farklı farklı işler yapması aslında kaynakların doğru kullanılmasını engellemektedir. Tabii, sağlıkla ilgili kısmının Sağlık Bakanlığının kontrolünde olması lazım, yaşlıya yönelik sağlık hizmetlerinin ya da yaşlıya verilecek sağlık hizmetlerinin Sağlık Bakanlığının koordinasyonunda olması lazım. Burada da yeni bir birim kurmaktansa mevcut olan sistemimize adaptasyonunu sağlamak gerekir, orada da en doğru yer aile hekimleridir. Aile hekimlerinin kendi nüfusu içerisindeki 65 yaş üstü nüfusu ayrıca izlemesi gerekir.
Şimdi, nüfus değiştiği için, demografik yapımız değiştiği için risk grupları da değişiyor. Ben ilk halk sağlığı asistanı olduğumda risk grubu çocuklardı, yaşlılardan hiç bahsedilmezdi ama şimdi artık yaşlı nüfus risk grubudur. Onun için herkese bir sağlık hizmeti veriyorsak yaşlılara iki üç vermemiz lazım, yaşlılar risk grubudur çünkü daha çok hastalanabilirler ve sağlıkları çok daha çabuk bozulabilir. Onun için, aile hekimlerinin, örneğin, herkesi, normal yaştaki insanları yılda bir kez rutin takibe alıyorsa yaşlıları belki hastalıklarına göre daha sık, daha periyodik olarak izlemesi gerekir. Tabii ki yaşlıların bir şekilde evine sağlık hizmeti götürmek gerekir, evde ziyaretlerini yapmaz lazım. En azından aile hekiminin veya hemşirenin bu yalnız yaşayan yaşlıları -özellikle daha fazla risk grubudur, yaşlılar risk grubudur, yalnız yaşayan yaşlılar ise daha fazla risk grubudur- onları mutlaka evinde ziyaret eden bir sistemi de kurup işletmemiz lazım. Onun dışındaki yaşlıya yönelik sosyal hizmetler ise Aile Bakanlığının sorumluluğu altında düzenlenmelidir. Evde bakım hizmetlerinin organize olması lazım; var, evet, var bu hizmetler ama çok daha etkin, çok daha kapsayıcı, her yaşlıya ulaşılacak şekilde organize edilmesi gerekir. Mutlaka kendi evinde, kendi sosyal çevresi içerisinde yaşadığı kadar yaşatmamız ve bu yaşantısını desteklememiz gerekir. Herkesin bu desteği, bu hizmeti götürecek şekilde organize olması lazım ve bu organizasyonu artırarak gerek kırsal alanda gerek kentsel alanda yaşayan her yaşlıya ulaşmamız lazım. Ama yaşlı hakikaten kendi yaşantısını idame ettiremiyorsa, engelliyse, bakıma muhtaçsa o zaman yaşlı bakım merkezlerinde kalması zorunludur. Bu, engellilik durumuna göre ya da kronik hastalıklarına göre, bilinç durumuna göre… Eğer, bu konuda, bunlarda sorun varsa mutlaka yaşlı bakım merkezlerinde ya da engelli bakım merkezlerinde bu kişileri barındırmak ve orada hizmet götürmek daha iyi olacaktır çünkü tek başına yaşadığı zaman birçok risklerin, kaza risklerinin de ortaya çıkma ihtimalî vardır. Bunun için, hem Aile Bakanlığının hem Sağlık Bakanlığının hem de yerel yönetimlerin her türlü hizmeti ve kolaylıkları götürmesi gerektiğini düşünüyoruz. Tabii ki bu kişilere ayrı bir özel önem vermek gerekiyor. Bu, sosyal devlet olmanın da gereğidir, yaşlısına bu hizmetleri götürmesi gerekir ve her türlü hizmeti vermesi gerekir.
Son olarak şunu söyleme istiyorum: Milliyetçi Hareket Partisi olarak biz yaşlılarımızın her türlü sorunlarının çözümünün yanındayız. Yapılacak her türlü düzenlemeyi -tabii ki tavsiye edildi, değişik bakanlıklara bunlar iletildi, önerilerde bulunuldu- bu konuda yapılacak her türlü yasal düzenlemeyi ve her kurumumuzun yapacağı hizmeti desteklemeye de hazır olduğumuzu belirtiyorum. Tüm yaşlılarımıza sağlıklı hayat diliyorum” dedi.
News
